ابومنصور ریابی

ابومنصور ریابی، یکی از وزرای برجسته و مورد اعتماد طغرل سلجوقی، بنیانگذار سلسله سلجوقیان، بود. وی به دلیل تقوای شخصی، وفاداری به شاه و حکمت در اداره امور، جایگاه ویژه‌ای در دربار سلجوقی داشت. امروزه آرامگاه این وزیر فرهیخته در روستای ریاب، واقع در شهرستان گناباد، به عنوان یکی از آثار تاریخی ارزشمند ایران به ثبت رسیده است.

برادر ابومنصور، ابوسعید، نیز از وزرای صاحب نفوذ دربار بود. اما آنچه ابومنصور را از دیگر وزرا متمایز می‌کرد، پایبندی او به ارزش‌های اخلاقی و دینی بود. وی عادت داشت قبل از انجام هر کاری، حتی اگر فراخوانی فوری از سوی شاه می‌بود، به عبادت و نیایش بپردازد. این عمل نشان از اعتقاد راسخ او به خداوند و اولویت دادن امور معنوی بر امور دنیوی داشت.

روزی فرستاده شاه با عجله به نزد ابومنصور آمد و او را به حضور شاه فراخواند. اما ابومنصور که در حال ادای نماز صبح بود، به درخواست فرستاده توجهی نکرد و به عبادت خود ادامه داد. پس از پایان نماز، شاه که از تأخیر وزیرش ناراحت بود، علت را جویا شد. ابومنصور در پاسخ، به زیبایی و با فروتنی، به شاه توضیح داد که بندگی خداوند بر هر چیز دیگری اولویت دارد. این پاسخ، شاه را تحت تأثیر قرار داد و او را به بخشش وزیرش واداشت.

داستان ابومنصور ریابی، نمادی از وفاداری، تقوا و حکمت در دوران سلجوقیان است. زندگی و اعمال او الگویی برای همه کسانی است که به دنبال خدمت به مردم و کشور خود هستند.

مقبره ابومنصور ریابی

آرامگاه ابومنصور ریابی، بنایی تاریخی است که به دوران پس از اسلام تعلق دارد. این بنا در سال 1381 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. معماری این آرامگاه، نمایانگر سبک معماری ایرانی-اسلامی است و از نظر تاریخی و فرهنگی دارای اهمیت بسیاری است.

منابع:
1- ویکی پدیا