آن چنان که از نام آن بر آید این سفال در یکی از روستاهای گناباد موسوم به روستای مند تولید می‌شود. سفالگری در گناباد با پیشینه ای پنج هزار ساله و همچون تمدن‌های هم عصر از شیوه ای یکسان در ساخت پیروی می‌کند اما سفال مند با مصالح و تزیینات متفاوت به شکل پدیده ای نو ظهور از اواخر قرن یازدهم هجری در مند به لحاظ نوع مواد سازنده دو گروه جسمی و چینی تقسیم می‌گردد. ماده اولیه‌ی سفال جسمی خاک رس و سفال چینی ترکیبی از پودر سنگ وگل سر شور می‌باشد.
سفال مند معمولا لعاب دار است.اما مهم‌ترین مشخصه‌ی سفال مند عناصر تزیینی بر گرفته از طبیعت است. این عناصر شامل چهار گروه انسانی،حیوانی، گیاهی و هندسی می‌باشند. از جمله نقوش مشهور سفال مند «نقش ماهی» است که جایگاه والایی در روایات اسطوره ای دارد. ماهی در اعتقادات ایرانیان سرور آفریدگان اورمزد در برابر وزغ بزرگ‌ترین آفریدگان اهریمن است. نقوش خورشید خانم،پرنده، پروانه، بته، جقه، گل ومرغ،گل و پروانه، گل کدو، کتیبه، ابرو گل، محرمات، خونه کی و انواع اسلیمی از دیگر نقوش بکار رفته بر بدنه‌ی سفالینه های مند گناباد هستند.